Είναι εύκολο να παγιδευτούμε στη δική μας σκέψη. Είναι επίσης εύκολο να ανταποκριθούμε σε αυτό που μας λέει κάποιος. Αυτή η ευκολία μπορεί επίσης να περιορίσει τη σκέψη και την επίγνωση. Οι εκπαιδευμένοι προπονητές μαθαίνουν δεξιότητες και τεχνικές που ανοίγουν και διευρύνουν τη σκέψη, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί επίγνωση. 
Συγκεκριμένα, με την πρακτική οι προπονητές μαθαίνουν να κάνουν σύντομες και απλές ερωτήσεις που είναι ανοιχτές και εστιασμένες στο εμπρός. Οι προπονητές μαθαίνουν επίσης να ρωτούν με τρόπο που να δείχνει εμπιστοσύνη στον πελάτη. Για παράδειγμα, ρωτώντας «Τι πιστεύεις ότι μπορεί να θέλεις να δοκιμάσεις;» δείχνει έλλειψη πεποίθησης ότι ο πελάτης θα κάνει κάτι. Ένας εκπαιδευμένος προπονητής μαθαίνει να ρωτά «Τι θα κάνεις;» αντι αυτου. Ρωτώντας „Τι θα θέλατε να δείτε να συμβαίνει;“ είναι αμφίβολο ότι θα συμβεί. Ρωτώντας „Τι θέλετε να δείτε να συμβαίνει;“ αρχίζει να δημιουργεί τη δυνατότητα και την πεποίθηση ότι θα συμβεί. Η ερώτηση «Κάτι άλλο;» είναι πιθανό να λάβει απάντηση «όχι». Η ερώτηση «Τι άλλο;» προσκαλεί περισσότερη σκέψη και δυνατότητες.
Ομοίως, οι εκπαιδευμένοι προπονητές θα ζητήσουν διαφορετικές προοπτικές. Θα ξεκινήσουν με τη διερεύνηση της οπτικής γωνίας του πελάτη και στη συνέχεια θα επεκταθούν σε αυτήν ρωτώντας τον πελάτη πώς μπορεί να την αντιληφθούν οι άλλοι.
Ένας εκπαιδευμένος προπονητής συνεργάζεται με τον πελάτη για να αναγνωρίσει διαφορετικές οπτικές γωνίες και να εξετάσει πώς αυτό παίζει στις δικές του στρατηγικές και προγραμματισμό. Προπόνηση οι δεξιότητες διευρύνουν τη σκέψη λόγω των ερωτήσεων και της εξερεύνησης.
